Mehmet Ayaz

Toplumda eş veya anne olarak görülseler de kadınlar çalışma hayatı içerisinde Cumhuriyet’ten bu yana aktif olarak mevcuttur. Elbette yüzyıllardır süregelen düşünce yapısına binaen kadınlarımızın sadece yemek yapmak, çocuk büyütmek ya da ev temizlemek gibi kimi kesimlerce çağ dışı kimi kesimlerce olağan görevleri yoktur. Aktif çalışma hayatı içerisinde kadınlarımız da yer almakta ve bazı ayrımcılıklara kalmalarına karşın ekonominin içinde belirli ölçütte fayda sağlamaktadırlar. Aynı erkeklerin sağladığı fayda gibi/kadar. Kadını ekonomik yaşam içerisine iten belirli faktörler elbette vardır. Bu faktörlerin içerisine toplumsal nedenlerin aslında girmesi, kadınlarımızın neden ekonominin içerisine her geçen gün girdiklerini bizlere gösterir. Geçmiş yıllara bakarsak kadınlar, ailelerinin geçimlerini sağlayan erkeklerin yetersiz miktarda para kazanıp evde oluşan yaşam standartının düşmeye başlamasıyla, ek gelir elde etmek için çalışma hayatına dahil oldular. Son yıllardaki dahil olman

M.S.60’larda Roma İmparatorluğu tahtında olan İmparator Neron, Britanya üzerine düzenli aralıklarla saldırarak bölgede hakimiyet kurmaya çalışıyordu. İmparatorluk her ne kadar Britanya topraklarında kontrol sağladıysa da ülkenin doğusunda yer alan “Iceni (ler)” kabilesi ile sık sık çatışma içerisindeydiler. M.S.43 yılında Roma-Iceni arasında yapılan antlaşmaya kadar çok sayıda ve büyük çatışmalar yaşandı. Antlaşma gereğince Iceniler, Roma’ya bağlı ancak özgürce yaşayacaklardı. Yaşanan bu çatışmasızlık dönemi pek de uzun sürmedi. Prasutagus, Roma ile iyi bir şekilde geçiniyordu. Ölümünden önce erkek çocuğu olmadığı için tahtını karısı ve kızlarına vasiyet etti. Iceni Kralı Prasutagus’un ölümüyle birlikte sıkıntı da başlamış oldu. Roma, bu kadını tanımak istemiyordu. Ayrıca kralın ölümüyle Roma, Iceni topraklarını rahatlıkla ele geçirebilecekti. Fırsattan istifade kralın karısı Boudica ve kızları esir edildi. Icebi Prensesi ve kızları çok fazla işkence gördüler. Boudica, ağır

A Abrul : Nisan Abuş : Şapşal Accuk : Azıcık Aclanmak : Acıkmak Adref : Etraf Afkurmak : Havlamak Ağanamak : İnlemek Ağarlamak : Ağırlamak Ağıl : Küçükbaş hayvan ahırı Ağırşak : Eğerceğin yuvarlak parçası Ağrı : -den doğru anlamında bir edat  (Örneğin; Haurdan ağrı gel yani oradan beri gel) Ağuşuk : Yarı açık Ahaca : İşte burada Akak : Ormanda artık suyu olmayan, dibi taş, eski su yolu Akınmak : Kaymak Akunduruk : Çamsakızı, Reçine Akunduz : Yaylalarda yetişen otsu gövdeli, geniş yapraklı, dalsız bitki Alaf : Hayvana verilen bitki demeti Alamuk : Yağmurdan sonra güneşin bulutların arasından tesirli bir şekilde vurması Alemeşkere : Alenen, insanlar görecek-duyacak şekilde Allahu : AlemAllah bilir (tahminlerde kullanılır) Andır : İşe yaramaz, fena, kötü Andır galsın : Yerin dibine geçsin Angaz : Büyük, ağır ve hantal eşya Anlak : Meydan Annaklamak : Gözlemek, bakmak Angıramak : Avazı çıktığı kadar bağırmak, Eşeğin anırması Aranko : Boş boş, serseri gibi

Birinci Pön Savaşı (İÖ 264-241) Savaş, Kartacalıların Sicilya Adsındaki Messina’nın içişlerine karışmasıyla ortaya çıktı. Karada ve denizde olmak üzere 23 yıl sürdü. Kartacalıların donanmaları, Romalıların ise kara orduları güçlüydü. Romalılar denizciliğe önem vererek büyük bir donanma hazırladılar. Kartacalıları hem karada hem de denizde yenerek Sicilya adasını ele geçirdiler. Romalılar Kartaca’ya bir ordu gönderdilerse de burada başarı sağlayamadılar. Kartaca komutanı Harnikar Barkas, Romalılara karşı uzun süre savaştı. Küçük donanmasıyla İtalya kıyılarını vurdu. Romalılar, daha güçlü bir donanma yaparak Kartaca donanmasını bu kez ağır bir yenilgiye uğrattılar. Savaştan bıkan Kartacalılar, Sicilya adasını Romalılara bırakarak ve savaş tazminatı ödemek koşuluyla barış imzaladılar. Romalılar, Kartaca’da çıkan karışıklıktan faydalanarak Sardinya ve Korsika adalarını ele geçirdiler. İkinci Pön Savaşı (İÖ 218-291) Kartacalılar, Batı Akdeniz egemenliğini Romalılara bırakmak is

Pharnakia: Giresun Nikopolis: Bayramköy-Şebinkarahisar-Giresun Paphlagonia: Pontus-Bitinya Arası, Karadeniz Kıyı Şeridi Pompeiopolis: Taşköprü (Kastamonu) İris Irmağı: Kızılırmak Flaviopolis: Kadirli-Osmaniye Juliopolis: Çayırhan Mahallesi-Nallıhan-Ankara Kilikia Trakheia: Dağlık Kilikya Kilikia Pedias: Ovalık Kilikya (Çukurova) İkonion: Konya Sardeis: Sart-Salihli-Manisa Kastabale: Osmaniye Kuzey Yerleşimi Attaleia: Antalya Ankyra: Ankara Antiokheia: Yalvaç-Isparta Trogitis: Suğla-İzmir Karalis: Beyşehir Lykaonia: Doğuda Kapadokya, Güneyde Kilikya, Batıda Pamfilya ve Pisidya, Kuzeyde Frigya ve  Galatya Pamfilya: Aksu Çayı (Antalya) doğusundan başlayıp Antalya’nın doğusunu kapsar. Alabanda: Araphisar-Çine-Aydın Karanitis Bölgesi: Erzurum Sebastopolis: Sulusaray-Tokat Amnias Nehri: Gökırmak (Batı Karadeniz) Halys Nehri: Kızılırmak Phazimonitis: Ladik-Samsun Didyma: Didim-Aydın T