Laodikeia Antik Kenti-Denizli (Laodikeia Ancient City-Denizli Turkey)

-

Denizli’nin 6 km.kuzeyinde, Eskihisar, Goncalı, Bozburun ve Korucuk Mahalleleri sınırları içinde kalan ve Lykos Ovası’nın ortasında yer alan Laodikeia bir Batı Frigya kentidir. Kent, kuzeydoğusunda Lykos Çürüksu), güneydoğusunda Kadmos (Gökpınar) ve güneybatı-batısında Asopos (Gümüşçay-Goncalı Deresi) olmak üzere üç tarafı ırmaklarla çevrilen yüksek bir platform üzerine kurulmuştur. Kentin en erken yerleşimini gösteren veriler, Erken Kalkolitik Dönem’e (M.Ö.5500) ait olup bu veriler batıda yer alan Kandilkırı yerleşmesinde tespit edilmiştir. Asopos tepesinde ortaya çıkan bulgular ise Geç Kalkolitik (M.Ö.3500), ilk Tunç Çağı (M.Ö.3000-2500) ve Klasik Dönem (M.Ö.4 yy)’e aittir. Hellenistik dönem Laodikeia’sı, Seleukos (Suriye) Kralı, II.Antiokhos tarafından eşi Kraliçe Laodike adına, M.Ö. 3.yy’ın ortalarında kurulmuştur. 





Plinius, antik kentin yerleşim alanında, önce Diospolis ve sonra Rhoas adlarını taşıyan bir köyün bulunduğunu ve Hellenistik kentin, II. Antiokhos (M.Ö.261-247) tarafından kurulduğunu belirtir. “Zeus Kenti” anlamına gelen ilk ad, burada çok eski ve köklü bir kutsal alanın varlığına işaret etmektedir. Rhoas ise eski bir Anadolu adıdır. Lykos(Çürüksu) Vadisi, M.Ö.190 yılında Magnesia Savaşı ardından, M.Ö.188 yılında imzalanan Apameia (Dinar) Barışı ile Bergamalılara bırakılmıştır. Daha sonra bu bölge Bergama Kralı III.Attalos’un vasiyeti üzerine M.Ö. 133 yılında Roma’ya bağlanmıştır. Rma İmparatorluk döneminde spor, snat, kültür ve ticari yönden çok gelişen Laodikeia’da; septik (kuşkucu) filozoflar, Aniokhos ve Theiodos yetişmiştir. Tıp öğreniminin de çok önemli olduğu kentte, Strabon zamanında Zeuxis tarafından Herophileon (antik dünyanın en ünlü hekimi) tıp okulunu kurmuştur.




Laodikeia, M.S.494’deki depremle tamamen yıkılmış ve bir daha toparlanamamıştır. Daha sonra İmparator Focas  (M.S.602-610) döneminde meydana gelen diğer büyük depremle kent, tamamen yerle bir olmuştur. Bu depremin arkasından kentte Denizli-Başpınar kaynağından gelen su yolları bozulmuş, ovanın ortasında yer alması nedeniyle güvenlik sorunu yaşanmış olup özellikle de Sasani ve Arap akınlarının etkisiyle, su kaynaklarının zengin olduğu ve saklanması daha kolay olan güneydeki Salbakos (Babadağ) eteklerinde değişik yerlere taşınmıştır. M.S. 7 yy’dan itibaren kaynakların sözünü ettiği Laodikeia, özellikle Denizli-Kaleiçi’dir. Bölge, 13.yy. başında (1206) tamamen Türklerin eline geçince, bu isim kısaltılarak Ladik şekline dönüştürülmüştür. 





Laodikeia’nın en parlak zamanı M.S.1-3 yy.lar, ikinci parlak dönemi ise M.S.4-6 y.y.lar arasındadır. Anadolu’nun 7 kilisesinden birine sahip olan kent, erken Bizans döneminde metropollük seviyesinde dini bir merkez haline gelmiştir. Kentin en önemli gelir kaynağı yolların kavşak noktasında olması nedeniyle ticarettir. Bunun da başında tekstil ticareti gelir. Diğer taraftan mermer, hububat ve canlı hayva ticareti de kente önemli gelirler sağlamıştır.











Yorumlar

Yorum Gönder

Bu blogdaki popüler yayınlar

Kanal Cephesi Harekatı-1

-
Resim
1.Dünya Savaşı’nın Osmanlı Devleti açısından Çanakkale Cephesi sonrası en önemli cephesi kuşkusuz Süveyş cephesiydi. Alman subaylarının epey etkin olduğu bu cephede savaş başladıktan hemen sonra yapılacağı Alman Genelkurmayı tarafından öncesinde ele alınmıştı. Alman Genelkurmay’ının savaş başlamadan önce olası bir savaşta Kafkasya ve Süveyş Kanalından yapılacak bir taaruzun İngiliz ve Rusları sömürge yolları üzerinde kesme planı mevcuttu. Bu plan, 1910 yılında Goltz Paşa’nın, Alman Genelkurmay Başkanı Helmuth von Moltke’ye yazdığı mektuplarda ortaya çıktı. Moltke, 10 Ağustos 1914’te Enver Paşa’ya Osmanlı savaşa girmediği halde kanal hazırlıklarını soruyor, bununla alakalı Filistin bölgesine Albay Von Kress’i keşif için gönderiyordu. Bu cepheyle amaç İngilizlerin, Hindistan sömürge yoluna bağlandığı ana arteri kesmekti. Osmanlılar için ise bunun faydası mevcut topraklarını korumak ve Mısır’ı tekrar payitahta katmaktan ibaretti. İlk deneme, 2-3 Ağustos 1915’te gerçekleşti ve sonuç baş
Devamını Oku...

İyonize Olmayan Radyasyon Kaynakları: Biyolojik Etkileri

-
Resim
ÖZET İyonize olmayan Radyasyon (NIR), radyasyon enerjisini ifade eder. İyonlar madde boyunu geçerken sadece uyarım için yeterli enerjiye sahiptir. Yine de biyolojik etkilere neden olduğu bilinmektedir. NIR spektrumu iki ana bölüme ayrılır. Bunlar optik radyasyonlar ve elektromanyetik alanlardır. Optik radyasyonlar bölünebilir ultraviyole, görünür ve kızıl ötesi ışınlardan meydana gelir. Elektromanyetik alanlar ise radyo frekansı yani mikrodalga, çok yüksek ve düşük frekanslı radyo dalgasından meydana gelmektedir. İyonize Olmayan Radyasyon kaynakları çeşitli kökenlerden yararlanır. Bunlar doğal kökenler (güneş ışığı veya yıldırım) ve insan yapımı (kablosuz iletişim, endüstriyel, bilimsel ve tıbbi uygulamalar) kaynaklardır. İnsan sağlığına ilişkin NIR ile görülen biyolojik etkilerin temelleri fotokimyasal ve ısınmanın optik biyolojik etkileri de dahil olmak üzere gözden geçirilmiştir. Bunlar elektromanyetik yüzey ısıtma alanları, elektrik yanıkları ve şok alanlarıdır. Gün
Devamını Oku...

19.Yüzyıl Sırp ve Yunan İsyanları

-
Resim
Osmanlı’nın en uzun dönemi olan 19. Yüzyıl içerisinde milliyetçili akımından direkt olarak etkilenmeye başladı. Bu akımdan en çok etkilenen 2 millet ise Sırplar ve Yunanlılar oldu. Öncelikle Sırp isyanına bakmakta fayda var. Sırp isyanının nedenleri; Fransız ihtilali ile ortaya çıkan milliyetçilik akımları R usya başta olmak üzere Avusturya ve Fransa’nın kışkırtmacı politikaları. ( Buna Panslavizm politikası denmektedir. Ruslar tarafından ortaya atılan Panslavizm Politikası ile balkan milletleri tek bir çatı altında toplanmak istenmiştir.) Osmanlı Devleti’nin bu bölgede Avusturya ve Rusya ile yaptığı savaşların bölgeye zarar vermesi   Bölgede bulunan yeniçerilerin halka kötü davranması Osmanlı merkezi otoritesi ve toprak sisteminin bozulması ve bölge halkının devlete olan güveninin sarsılması Sırp isyanının gelişiminden bahsedecek olursak; ·           1804 yılında Kara Yorgi önderliğinde ayaklandılar. ·          Bu ayaklanmalar aralıklı olarak 1878 yılına kadar sürdü.
Devamını Oku...