7-8 Ağustos 1921 Tekalif-i Milliye Emirleri

Anadolu halkından beklenen özveriler bakımından Başkomutan’ın yayınladığı Tekalif-i Milliye emirlerinin sayısı 10’dur. Bunlar dışında yasalar yoluyla da istekler ileri sürülecektir. Emirlerin 1’den 6’ya kadar olanları 7 Ağustos, kalanları 8 Ağustos 1921’de çıkarılmıştır.

1. sayılı emirle her ilçede bir Tekalif-i Milliye Encümeni (Ulusal Salma Kurulu) örgütlenmesi ve bildirilecek malların bu kurullarca toplanması, bunların gönderileceği cephe ve bölgeler saptanıyordu. Her evin bir kat çamaşır, bir çift çorap ve çarık vermesini, gücü olmayan evlerin payının zenginlerden sağlanmasını isteyen 2 sayılı buyruk ve 3 sayılı emirle halk ve tüccar eliyle giyecek, hayvan teçhizatı ve tımarına ait eşya ve maddelerden mevcutların yüzde 40’ı isteniyordu. 

4.emir olarak başlıca yiyecek stoklarının %40’ına el konacak, beşinci olarak malların taşınması için halk elindeki taşıma araçlarıyla ayda 100 km’lik taşıma yapma yükümlülüğüne giriyordu. Bu yükümlülük “ tedariki vesaiti nakliye encümenleri” tarafından denetleniyordu. Altıncısı Yunan ordusuna yazılmak gibi nedenlerle ayrılan azınlıklarca geride bırakılan ordunun iaşesine elverişli malların tamamına el konulacaktı.

Tekalif-i Milliye emirlerinin yedincisi uyarınca halkta bulunan, savaşmaya yarayışlı silah ve cephane üç günde teslim edilmek zorunda olacaktı. Emirlerin sekizincisi gereği akaryakıt ve yağların %40’ı alınacaktı. Dokuzuncusu üretimi kontrol amacıyla işyerleri saptanacaktı. Sonuncu emir halkın taşıt, koşum ve hayvanlarının %20’sinin ordu emrine alınacağı bildiriyordu. Bu buyruk Samsun, Amasya, Tokat, Kayseri, Sivas, Niğde, Konya, Mersin il ve sancakları ile batısında uygulanacaktı.

Bütün bu uygulamalar yasal zemin üzerinde gerçekleşecekti. Tekalif-i Milliye emirleri gereği devletin talep ettiği tüm mallar encümenlerin vereceği makbuz karşılığında parası sonradan ödenmek üzere karşılanacaktı.